Er zijn nog steeds veel mensen die allerlei niet zo voor de hand liggende kunst en cultuur mooi vinden en daar in de toekomst van willen blijven genieten; is ’t niet van een modern schilderij in het museum, dan wel van een apart boek uit de bibliotheek of van andersoortige muziek die we helaas niet zo veel op de radio mogen horen, ik noem maar even wat. Als dat niet meer kan dan lijkt ’t me dat het culturele landschap in Nederland wel erg eentonig wordt met alles te veel van hetzelfde, alsof daar niet genoeg van is. Ik ben ’t zeker eens dat er in deze kritische tijden ook op kunst en cultuur bezuinigd moet worden, maar om meer dan de halve cultuurtak om zeep te helpen, lijkt me erg banaal. De cultuursubsidies liggen op dit moment zwaar onder vuur: moeten we de liefhebbers van kunst en cultuur negeren? Als dat zo zou moeten zijn, kun je je ook afvragen wat het nut is van allerlei andere subsidies zoals landbouwsubsidies, duurzame energie subsidies of wellicht wat dichter bij huis; huursubsidies of de bijzondere bijstand; scholing daarin is ook een vorm van subsidie en noem maar op wat voor subsidies er allemaal niet zijn. Naar al dit soort zaken en een heleboel andere doeleinden gaat deels belastinggeld en dat is maar goed ook, gelukkig maar, zoals ’t in een sociale samenleving hoort. Volgens mij wordt ’t tijd om alle verwensingen over en weer als linke hobbyisten en rechtse criminelen in de kast op te bergen en onszelf te richten op een meer beschaafde discussie die er echt toe doet. Een open en divers kunst- en cultuurbeleid lijkt me van groot belang, is goed voor de economie en internationalisering, verschaft werk en trekt allerlei mensen en verschillende culturen aan. Ik moet er toch niet aan denken dat we alleen nog maar zouden kunnen kiezen uit commerciële programma’s of commerciële muziek omdat er veel publiek naar kijkt of luistert. Heel veel mensen willen op cultuurgebied een grote diversiteit zodat iedereen zelf kiezen kan en daar hebben we allemaal ook recht op volgens mij.
Paul van Kemenade