Paul Van Kemenade & Friends ‘Lockdown The End’

Year: 2022 (december)
Featuring
Paul Van Kemenade Quintet feat: Jeroen Van Vliet (pi), Eric Van Der Westen (bass), Pieter Bast (drums), Louk Boudesteijn (trb); Duo Stevko Busch (pi) - Van Kemenade; Van Kemenade & Three Horns And A Bass feat: Angelo Verploegen (flügel), Louk Boudesteijn (trb), Wiro Mahieu (bass.

Reviews

Jazznu.com (21 february 2023)

Drie groepen die alle jouw naam dragen; dan is het risico groot dat juist jij jezelf in de schijnwerper zet en je medemusici – onbewust of bewust – op een lager plan plaatst. En als je dan ook nog Paul van Kemenade heet, met een ruim 45-jarige ervaring en een ongekend ontwikkeld eigen geluid op altsaxofoon, dan kan het haast niet anders dat wanneer er een nieuwe cd uitkomt, het uitdraait op The Continuing Story of…

Bij Lockdown The End is daar totaal geen sprake van. Paul van Kemenade heeft met drie van zijn groepen deze drie kwartier durende cd volgespeeld en er een homogeen geheel van gemaakt dat klinkt als een klok. Voor zijn Classic Quintet, zijn duo met Stevko Busch en Three Horns and a Bass benutte hij de voorbije lockdowns tijdens de Covid-19-pandemie om nieuw werk te creëren, dat alles met die gedwongen rustpauzes heeft te maken. Het resultaat? Bezonken, tot in details uitgewerkte pareltjes, waarin leider Van Kemenade een uitgebalanceerd evenwicht heeft geschapen om zijn zo indrukwekkende ‘bemanningen’ volledig tot hun recht te laten komen. Nergens is sprake van egotripperij, vilein naar de voorgrond treden, te veel ruimte innemen voor de eigen persoon-Van Kemenade. Lockdown The End is een amalgaam geworden voor het uitgekiende vakmanschap van Van Kemenade en zijn Vrienden, Vakbroeders mag ook.

Dit album is het 26e dat Paul van Kemenade onder eigen naam uitbrengt. De voorgaande vijfentwintig plus de talloze live-concerten die hij over de aardbol verzorgde, hebben hem doen kennen als een manifeste jazzmusicus. Zijn toon is onmiddellijk herkenbaar; messcherp, onverbiddelijk binnen komend, lyrisch en zingend, onderscheidend van alle andere. Heel fijn natuurlijk voor de betrokkene zelf, maar het enorme risico in zich dragend dat ‘de’ luisteraar op zeker moment verzadigd raakt en zich afwendt. Paul van Kemenade heeft echter altijd kans gezien ‘de’ luisteraar bij de les te houden, telkens zijn interesse te prikkelen en onverkort op peil te houden.

Lockdown The End is de volgende stap in dat proces. Al vanaf de eerste noten grijpt de muziek de luisteraar bij zijn kladden. Het betekent het begin van een reis door de muziek, de zoveelste. Want Paul van Kemenade en de zijnen stapelen wederom verrassing op verrassing, puttend uit diepe ervaringsbronnen en ongekende sensaties, die op dit album mede worden veroorzaakt door de verscheidenheid aan musici en hun instrumenten. Grenzen? Daar is opnieuw niet van gehoord: pure, jazzmatige improvisaties leven naast vrije toeren, Afrikaanse- en andere dansbare muziek naast weemoed, epiek naast dramatiek.

Weemoed, daar begint Lockdown The End mee. De titel Weemoedig in Opglabbeek vermeldt het al, maar anders was je daar toch snel achter gekomen. De altsaxofoon van Paul van Kemenade praat tegen je, fluistert, pakt je aan. Terwijl de piano van Stevko Busch uiterst afgemeten de weemoed een rustplaats biedt. Het openingsstuk is het enige dat het duo uitvoert – later duikt het nog wel op met toevoeging van Eric van der Westen, Louk Boudesteijn en Pieter Bast in Other Times Are Dawning; een waar juweeltje. Het Classic Quintet is meteen na de opening te horen met Music in a Box part 2, waarna het nog vier composities op zijn conto plaatst. Hier wordt rechtstreeks de sfeer opgeroepen van een vriend die je jaren en jaren niet hebt gezien of gehoord. Het Paul van Kemenade Classic Quintet bestaat al sinds 1989, is een jaar of zes geleden nieuw leven ingeblazen na een lange afwezigheid, maar klinkt hier als in zijn beste jaren. Of beter gezegd: nog beter dan in die beste jaren.

Het Classic Quintet houdt van vaart, zoals te horen is in het titelnummer Lockdown The End. Maar houdt even goed van bedachtzaam en onderzoekend wandelen langs vers ontdekte paden zoals in Lockdown Knockdown part 1. En Three Horns and a Bass blijft een zeldzame vogelsoort. Het kwartet fladdert door de muziek, houdt onverkort vast aan de Van Kemenade-doctrine en ziet toch kans geheel eigen sferen binnen de discipline blazersmuziek op te roepen.

De negen stukken op Lockdown The End heeft Paul van Kemenade gecomponeerd in 2021 en 2022. Ze zijn in vier dagen in maart, april en juni 2022 opgenomen in de Maarwegstudio in Keulen. Bewust is daarna gekozen de muziek niet te masteren. En dat is maar goed ook. Want aan al het moois dat dit opnieuw imposante album in zich draagt is zodoende de individuele dynamiek van de drie verschillende formaties toegevoegd. Die zou zeker gladgestreken zijn als de muziek was gemastered. En dat verdient zij niet: puur natuur moet je in deze barre tijden immers in de brandkast van de eeuwigheid opbergen. Rinus van der Heijden

 

Jazzenzo.nl (february 19 2023)

Twee jaar lang al programmeert UJazz, de vereniging die de belangen van dit genre in Utrecht behartigt, in de oude muziekschool aan het Domplein. Tegenwoordig omgedoopt tot DUMS en een plek die inmiddels het weeshuis van de jazz vormt. De meeste lokale, vernieuwende en avontuurlijke muziek krijgt hier een podium. Ook het bijbehorende publiek heeft hier een veilige thuishaven gevonden.

Klassiekers
De Torenzaal zit propvol wanneer Paul van Kemenade met zijn kwintet aantreedt. Sinds het begin van de jaren tachtig is hij in de Domstad een graag geziene gast, die kan rekenen op een flinke horde fans. Het is dan ook geen wonder dat met name leeftijdgenoten de zaal vullen. Op het repertoire staan naast stukken van zijn meest recente album ook de nodige klassiekers van voorheen.

Het concert start meteen met de driedelige suite ‘Mo’s Mood’: een hartstochtelijke compositie die klinkt als een liefdesbetuiging. Het ensemble, dat al sinds 1989 met de nodige onderbrekingen bestaat, klinkt als een klok: de naadloze tweede stem van trombonist Louk Boudesteijn, het twinkelende pianospel van Jeroen van Vliet en het geweldige ritmetandem dat een kathedraal in beweging kan brengen: contrabassist Eric van der Westen en drummer Pieter Bast.

Nieuw repertoire
Indrukwekkend is Van Kemenade’s altsaxofoon in ‘Lockdown The End’: een direct aangrijpend geluid dat rechtstreeks binnendringt in de harten van de luisteraars. De leider vertelt dat hij de periode van de coronapandemie met name gebruikt heeft voor het schrijven van nieuw repertoire. Fraai klinkt Van der Westens gestreken contrabas in ‘Lockdown Knockdown Part 1’, een compositie met een uitgebreide intro en de contrasterende piano van Van Vliet.

Aanstekelijk
Speels is ‘Music in a Box’, met een hoofdrol voor Van Kemenade’s extatische altsaxofoon. Ook het aloude ‘Stranger Than Paranoia’ krijgt een flinke poetsbeurt, met krachtig spel van de blazers en een meer dan subtiele begeleiding. Aanstekelijk is de uitvoering van het Zuid-Afrikaans klinkende ‘Namakwaland’, een energiek stuk van Van der Westen. ‘Call’ heette ooit de tweede lp van de leider en ook dit titelnummer wordt met overtuiging nieuw leven ingeblazen. Een toegift kan niet uitblijven en in een stevig uptempo wordt ‘Just for the Occasion’ neergezet. Een schitterend optreden van een band die al lang bij elkaar is maar nog steeds zijn speelplezier en onbevangenheid heeft weten te behouden: een unieke prestatie! (Cyriel Pluimakers)

 

Trouw january 06 2023. Paul van Kemenade & Friends Lockdown The End

Grote kans dat over een paar jaar uitgebreid onderzoek wordt gedaan naar wat de verschillende lockdowns nu muzikaal gezien hebben opgeleverd. In elk geval heel veel ingetogen en introspectieve muziek. Maar er zijn gelukkig ook uitzonderingen; platen die bulken van het spelplezier, zoals deze van bewezen waarde saxofonist Paul van Kemenade, die hier met drie verschillende bezettingen op een ronduit aanstekelijke manier de vrijheid én het einde van de lockdowns viert. (Mischa Andriessen)

 

Salt Peanuts (NO) january 06 2023

Den nederlandske saksofonisten, bandlederen og komponisten Paul Van Kemenade, er en svært aktiv musiker. Gjennom mange år har han kommet med flere spennende bandkonstellasjoner, og selv om han ikke regnes blant de som «driver» det kreative jazzmiljøet i Amsterdam, har han holdt det gående lenge fra sin base i en av de andre byene i landet. Stadig på leting etter nye prosjekter, og ofte med gode og spennende resultater.

Hans nye innspilling ble like godt utgitt på julaften i fjor på den 30. Stranger than Paranoia-festivalen i Paradox Tilburg. Lockdown The End er innspilt med nye komposisjoner i Maarweg-studioet i Köln i tre settinger: Paul van Kemenade ‘classic’ Quintet, Three Horns And A Bass, og Stevko Busch-Van Kemenade duo.

Og det starter med sistnevnte – Van Kemenade på altsaksofon og Stevko Busch på piano i «Weemoedig In Opglabbeek», en fin ballade, som kan fortelle noe om platetittelen, og hvor mye lengsel det har vært etter å få møte andre musikere og spille. En fin åpning, hvor van Kemenade kan minne om et par av 60-tallets altsaksofonister med fin og neddempet pianospill fra Busch.

Så får vi den ‘klassiske’ kvartetten med Jeroen Van Vilet på piano, Eric van Der Westen på bass, Pieter Bast på trommer, Louk Boudesteijn på trombone og Van Kemenade på altsaksofon, i to låter. Først «Music In A Box | Part 2», før vi får tittelsporet «Lockdown The End». Og etter den relativt rolige åpningen, føler jeg at vi får en litt annen utgave av Van Kemenade på denne platen. Han er roligere i «angrepene», og komposisjonene virker mer tilbakeskuende. Han «jager» ikke like mye framover med hele tiden nye ideer og utfordringer, men finner seg vel til rette med ikke å hele tiden finne på noe nytt. Og det gjør han og musikken godt, føler jeg. Og spesielt synes jeg det fungerer i tittelsporet, som har noe sør-afrikansk over seg, før hele bandet «tar av» på en spennende måte, og vi er litt tilbake der vi kjenner Van Kemenade best, før vi får en sekvens som svinger strålende, med fint pianospill og alle musikerne helt framme på tuppa, før de igjen tar oss med inn i det sør-afrikanske, og noe, kanskje, en av mine favoritter Sean Bergin kunne ha gjort.

Deretter følger «Other Times Are Dawning» med kapellmesteren og Busch-duoen, men med Van Der Wester, Boudesteijn og Bast som gjester. Her tar de det igjen ned, med nydelig altsaksofonspill i en sangbar låt.

Så er vi over i selskap med Tree Horns And A Bass – det vil si Angelo Verploegen på flygelhorn, Louk Boudesteijn på trombone og Van Kemenade på altsaksofon, pluss Wiro Mahieu på bass. Låten er «Voor’n Prikkie», som starter nesten som en fanfare, før de går over i en mid-tempo neo-bop-sak med moderne innslag, spesielt i det fine trombonespillet, før vi er over i «Lockdown Knockdown» i to deler med den ‘klassiske’ kvintetten. Her endres musikken enda en gang, og den starter søkende i et musikalsk landskap som tyder på at man ikke vet helt hva man skal gjøre når man sitter mutt alene under pandemien uten noen å spille med. Denne første delen utvikler seg til en relativt enkel, men vakker ballade, med en fin pianosolo fra Van Vliet, før de er over i andre del, som nesten kunne gått inn i Miles Davis’ settliste rundt Kind of Blue, før de går inn i det mer sprelske og rytmiske, men hele veien med Kind of Blue i bakhodet, som om de gjorde en parafrase over mesterverket, men på sin helt særegne måte – lekent og lett.

Så er vi tilbake til Three Horns And A Bass i «Mrs City | Frau Stadt». I denne sammenhengen blir musikken mer åpen, og Van Kemenade for brilljere med fint altsaksofonspill.

Avslutningen «En Outre» er med den ‘klassiske’ kvintetten, og er en relativt kort outro, som er godt egnet som avslutningslåt, med Van Kemenade som den ledende solisten over et fint ensemblespill.

Paul Van Kemenade er en spennende musiker, som går sine egne veier. Og denne utgivelsen, hvor vi får musikk fra tre av hans bandkonstellasjoner, er et fint visittkort han kan bruke når han skal jobbe med å legge opp turneer og spillejobber. (Jan Granlie).

 

Jazzenzo.nl (december 2022)

Bijna elk jaar voegt de Tilburgse altsaxofonist Paul van Kemenade een toonaangevend album toe aan zijn toch al indrukwekkende oeuvre. Nu verschijnt er een productie die drie van zijn bekende ensembles uitlicht: het Paul van Kemenade Classic Quintet, zijn duo met Stevko Busch en Three Horns And A Bass. De meeste composities en arrangementen werden geschreven in 2021 en 2022 gedurende de coronapandemie.

Emotionaliteit
Het duo met pianist Stevko Busch is inmiddels legendarisch vanwege de naadloze samenwerking en de diepe emotionaliteit van hun muziek. Ook nu weer treffen we een melancholische exercitie aan in ‘Weemoedig In Opglabbeek’ en bij de zachtmoedige ballad ‘Other Times Are Dawning’ weet hij het hart van de luisteraar genadeloos te raken. Trombonist Louk Boudesteijn, contrabassist Eric van der Westen en drummer Pieter Bast vormen de muzikale gasten en schuiven successievelijk aan.

Hoeksteen
Kroonjuweel van al zijn formaties blijft het Classic Quintet, het ensemble dat al decennialang een hoeksteen vormt van de Nederlandse jazz. In maar liefst vijf tracks etaleert het gezelschap zijn indrukwekkende kunnen. In ‘Music In A Box’ horen we Van Kemenade in dialoog met trombonist Boudesteijn en in ‘Lockdown The End’ wordt de muziek van een bijna tomeloze energie voorzien. Uitermate spannend is de tweedelige suite ‘Lockdown Knockdown’, die de leider voorziet van een uitgebreid intro waarin hij, begeleid door de gestreken contrabas van Van der Westen, de grenzen van de tonaliteit opzoekt. De muziek ontwikkelt zich tergend traag en in het tweede deel toont het kwintet zijn gebruikelijke energie. Lekker losjes improviseren de musici in een gespreksvorm waarin ze chaos en onbegrip zorgvuldig weten te vermijden.

Smachtend
Als een artilleriesalvo komt het thema van ‘Voor ’n Prikkie’ binnen bij het unisono spelende ensemble ‘Three Horns And A Bass’. Dezelfde bezetting staat ook garant voor het trage ‘Mrs City’ waarin we de altsaxofonist horen uitpakken in zo’n typerende smachtende solo waarvan de tranen nog net niet afdruipen. Een geweldig album dat wederom aantoont dat Van Kemenade letterlijk onverwoestbaar is en dat de beste actuele jazz opmerkelijk vaak uit Tilburg komt. Cyriel Pluimakers.

 

Algemeen Dagblad / Brabants Dagblad / Eindhovens Dagblad / De Gelderlander / De Stem / inhetnieuws.nl /Oozo.nl . 03 january 2023. Rasimprovisator Van Kemenade deelt een stevige coronaknockdown uit.